Welkom

Misschien ken ik je, misschien ook (nog) niet... Feit is dat je op de één of andere manier mijn blog gevonden hebt.
In 2011 verhuisden mijn man en ik met onze zoontjes vanuit België naar een compound in Al Jubail Industrial City in Saoedi-Arabië. In september 2014 verhuisden we naar Bahrein. Tijdens die periode in het Midden-Oosten hield ik deze blog bij.
Intussen zijn we sinds de zomer van 2018 teruggekeerd naar België. Ik ben toen een hele nieuwe weg ingeslagen en startte een eigen praktijk als balanscoach.

Woestijnmama

zondag 11 maart 2012

kinderzitjes

Eén van de dingen die Matias moest voorzien alvorens we naar Saoedi kwamen, waren autostoelen voor de jongens. Logisch, toch? Bij ons is autoveiligheid, en dan zeker voor kinderen big business. Ga maar eens een babyzaak binnen: de meest gesofisticeerde systemen worden aangeprezen en je voelt je een verschrikkelijk slechte ouder als je niet de allerduurste en allernieuwste versie mee naar huis neemt. En ergens terecht, uiteraard. Autorijden is jammer genoeg al gevaarlijk genoeg. Laat staan dat je je kind dan niet veilig vastgegespt mee wil nemen.

Maar goed, Matias dus op zoek naar die autostoelen. En hij heeft ze uiteindelijk ook gevonden, gelukkig maar... maar dat bleek hier écht geen sinecure. Je zou denken: ja maar, hier moeten de kinderen toch ook veilig in de wagen zitten? Wel, ik denk dat ik de situatie het best kan uitleggen aan de hand van een tafereel dat ik zag tijdens het wachten op Matias in de auto.
Naast ons stapte een Saoedische familie in de wagen. Papa aan het stuur, enkele kinderen achterin, gewoon op de achterbank (of zij al dan niet een gordel droegen kon ik niet zien door de geblindeerde ruiten, iets wat je hier zeer veel ziet) en mama vooraan... met op de schoot de baby van een maand of 10. En neen hoor, dat kind werd niet vastgegespt en zo vertrok de familie. Maar dan wél niet voor het kind een dikke, wollen muts kreeg opgezet. Tegen de bijtende kou (van een graad of 22 op dat moment ;-)) was hij dus beschermd... maar tegen het verkeer? Ik denk dat hier nog enige sensibilisering moet gebeuren... Want je ziet hier constant kleine en grotere kinderen vooraan zitten, al dan niet op schoot van een volwassene en meestal zelfs niet vastgegespt in de gewone gordel. Zucht.

Dat brengt me trouwens bij iets wat ik in één van mijn volgende blogs zal bespreken: de plaatselijke rijstijl... want ook daar valt weer héél wat over te vertellen!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten