Die ochtend in Bahrein vertrokken we nog maar eens naar de City Centre Mall. Niet om te shoppen, alsjeblieft, bespaar het ons even... neen, om met de ventjes het geweldige Wahoo waterpark uit te proberen. Ook in België en Nederland hebben we wel eens een center parcs bezocht, maar ik moet zeggen dat dit toch wel van een ander niveau te noemen was. In positieve zin dan, met echt spectaculaire glijbanen waar je mij geen tweede keer op zal zien gaan (bijna 90° afdaling, weer omhooggeduwd worden met jets, dan in het donker, omgedraaid eindigen... enfin bon, niets voor hartpatiënten). Maar ook voor de kinderen geweldige attracties waar het gemiddelde kinderbadje maar heel bleekjes bij zou uitslaan.
Dolle pret dus voor de jongens (zowel voor de twee jongste als voor de oudste ;-)) en ook mama kon het allemaal best smaken! Alleen... ik moet zeggen dat ik me na enkele uurtjes toch wat ongemakkelijk begon te voelen in mijn bescheiden sportbadpakje. Gelukkig had ik de reflex gehad 's ochtends om dat exemplaar in de zwemzak te steken en niet mijn Marlies Dekkers-bikini... stel je voor :-)!!
Dat we toch nog steeds in een andere wereld zitten, werd al duidelijk toen we binnenkwamen. Kleedkamer voor de dames links, kleedkamer voor de heren rechts. Familiekleedhokjes? Neen joh... stel je voor! Wat er dan mis is met je samen met je eigen echtgenoot en kinderen omkleden, het zal me een raadsel wezen. Maar goed, ik dus met Nathan de ene kant in en Matias de andere kant met Lucas. Bij mij was het zéér stilletjes in de kleedkamer, bij Matias was er -zoals ik later zou vernemen- wat meer leven. En bij het betreden van het zwembad werd duidelijk waarom. Bijna alle dames zaten langs de kant in hun abbaya (en ik kan je verzekeren dat het daar lekker warm en subtropsich was binnen), slechts enkelen liepen in badpak en nog enkele anderen hadden short en/of t-shirt boven de badkledij of zelfs een "burkini" aan (ja, je leest het goed...).
Nu is er blijkbaar op zich niks mis mee zelf in badpak rond te lopen, dat is je eigen keuze. Maar als je daar zo onbedekt rondloopt tussen al die volledig in het zwart gehulde dames... dan hou je je handdoekje toch net iets vaker rond je lichaam dan je dat in België zou doen. Ik vind het jammer: ik weet zeker dat een deel van die dames ook graag met hun kindjes zouden ronddobberen in het water. En ik heb ook vragen bij de hygiëne van het dragen van textiel in het water boven de zwemkledij. Maar toch... volgende keer we weer gaan zwemmen ga ik mijn de keuze van mijn zwemkledij nog eens onder de loepen nemen. Want je een losbandige vrouw tussen de vrome prinsesjes voelen... dat is het toch ook niet helemaal ;-)...
Dolle pret dus voor de jongens (zowel voor de twee jongste als voor de oudste ;-)) en ook mama kon het allemaal best smaken! Alleen... ik moet zeggen dat ik me na enkele uurtjes toch wat ongemakkelijk begon te voelen in mijn bescheiden sportbadpakje. Gelukkig had ik de reflex gehad 's ochtends om dat exemplaar in de zwemzak te steken en niet mijn Marlies Dekkers-bikini... stel je voor :-)!!
Dat we toch nog steeds in een andere wereld zitten, werd al duidelijk toen we binnenkwamen. Kleedkamer voor de dames links, kleedkamer voor de heren rechts. Familiekleedhokjes? Neen joh... stel je voor! Wat er dan mis is met je samen met je eigen echtgenoot en kinderen omkleden, het zal me een raadsel wezen. Maar goed, ik dus met Nathan de ene kant in en Matias de andere kant met Lucas. Bij mij was het zéér stilletjes in de kleedkamer, bij Matias was er -zoals ik later zou vernemen- wat meer leven. En bij het betreden van het zwembad werd duidelijk waarom. Bijna alle dames zaten langs de kant in hun abbaya (en ik kan je verzekeren dat het daar lekker warm en subtropsich was binnen), slechts enkelen liepen in badpak en nog enkele anderen hadden short en/of t-shirt boven de badkledij of zelfs een "burkini" aan (ja, je leest het goed...).
Nu is er blijkbaar op zich niks mis mee zelf in badpak rond te lopen, dat is je eigen keuze. Maar als je daar zo onbedekt rondloopt tussen al die volledig in het zwart gehulde dames... dan hou je je handdoekje toch net iets vaker rond je lichaam dan je dat in België zou doen. Ik vind het jammer: ik weet zeker dat een deel van die dames ook graag met hun kindjes zouden ronddobberen in het water. En ik heb ook vragen bij de hygiëne van het dragen van textiel in het water boven de zwemkledij. Maar toch... volgende keer we weer gaan zwemmen ga ik mijn de keuze van mijn zwemkledij nog eens onder de loepen nemen. Want je een losbandige vrouw tussen de vrome prinsesjes voelen... dat is het toch ook niet helemaal ;-)...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten