Sinds januari gaat onze grote flinkerd naar de grote internationale school. Een schot in de roos, blijkt nu, want onze 3,5-jarige is dol op de uurtjes die hij bij zijn Nieuw-Zeelandse juf mag slijten. Hij zit nu in "pre-KG", zoiets als de eerste kleuterklas tussen kindjes van allerlei nationaliteit en cultuur: Indisch, Turks, Spaans, Nederlands, enz. Allemaal in het Engels natuurlijk, maar ook daar deinzen die kleintjes niet voor terug. Lucas heeft al verbazend veel bijgeleerd en begrijpt al vlot eenvoudige oprachten en vragen. Ook toont hij geen enkele schroom om Engels te (proberen) spreken en als hij niet precies weet hoe iets gezegd wordt, probeert hij gewoon Nederlands en gooit er een Engelse tongval tegenaan :). Moet het gezegd hoe koddig én dapper mama en papa dat vinden ;).
Grootste hoofdbreker was wel dat mannetje elke dag op tijd en stond op school krijgen. De eerste kleuterklas duurt maar een halve dag en er zijn twee sessies: één van half 8 tot half 11 en één van half 12 tot half 3. De ochtendsessie was al vol, dus Lucas kon enkel nog terecht in de namiddagsessie (een erg ongelukkig moment van de dag, zucht, maar onze vent paste zich wonderwel snel aan). Naar huis komen: geen probleem. De compound legt een (mini-)busdienst in, waar de kindjes persoonlijk door de assistentes van de juf worden ingegespt -ja, elke kleuterjuf heeft ook nog eens 2 assistentes!-. De compoundmama's wisselen mekaar af om orde, veiligheid en begeleiding op de bus te garanderen. So far so good.
Het naar school gaan was wel een ander paar mouwen. Voor die enkelingen halverwege de dag geen busdienst en vermits mama hier niet met de auto mag rijden, wij op zoek naar een 'driver'. In theorie -en sinds kort ook eindelijk echt- verloopt het dan zo dat ik aan huis word opgehaald, de autostoelen met kinderen inlaad, naar school gevoerd word, Lucas in de klas afzet en dan met Nathan weer aan huis word afgezet. Een heel gedoe maar goed, nog net te doen. In de praktijk heeft het echter al heel wat bloed, zweet en tranen gekost om dat hele driver-gedoe vlot te laten verlopen. Waarom dat zo is, is eigenlijk voer voor een nieuwe blog... later meer dus hierover, want moet nu Lucas' lunchbox en healthy snack gaan klaarmaken ;)...
