Dubai, waar ze de grootste hebben!

Een aangename verrassing was het wel... Matias die thuiskwam met de mededeling van wat extra verlof ter ere van de 'Eid-al-fitr', het feest dat het einde van de Ramadan viert. Bij ons ook wel bekend als het suikerfeest. Een unieke kans dus om eens iets van de omgeving te zien... Of met andere woorden om eens een vluchtje Dubai te boeken ;). Een beetje een dure affaire werd het wel, want natuurlijk werd er op dat moment druk over en weer gevlogen. Vergelijk de jaarlijkse Eid gerust met ons eigen Kerstmis: een moment om met familie samen te zijn en feest te vieren. Maar goed, Matias kan niet elke week even een snipperdagje nemen, dus ervan profiteren zouden we doen.
Met onze Lonely Planet in de hand, huurden we een wagen op de luchthaven en trokken we richting oude stadsgedeelte. Het was bijna middag, dus lieten we ons leiden naar een gezellig eettentje waar we -snakkend naar adem en badend in het zweet- probeerden te recupereren van het korte wandelingetje van onze wagen naar daar binnen. Man, wat was het heet! Bovendien moesten we na het eten terug in een auto kruipen die een uur bij temperaturen ver boven de 40° in de zon had gestaan. De kindjes bleven maar tutteren aan hun water, ikzelf begon half te hyperventileren... enfin, we waren blij toen we na een half uurtje de airco van de huurauto deftig onder de knie hadden :).

In die auto besloten we dan maar te blijven zitten voorlopig en zo rond te toeren in het bezige Dubai. We lieten ons leiden langs de meest geprezen bezienswaardigheden van de stad en ja... we waren zwaar onder de indruk. Wat we hier allemaal gezien hebben, je houdt het niet voor mogelijk... Wolkenkrabber na wolkenkrabber, Burj Khalifa (hoogste toren ter wereld, 828 m), Burj Al-Arab (in de vorm van een zeilboot en lijkt vanuit de juiste hoek echt in zee te drijven...) enz. enz. Mega waterparken, de grootste shopping mall ter wereld (Dubai Mall) met daarbinnen naast -natuurlijk- winkels, een enorme waterval, een enorm aquarium (Sealife Center Blankenberge x10 ;)) en, jawel, een schaatsbaan. En als je daar nog niet goed van bekomen bent, is er altijd nog de skipiste in de Mall of the Emirates. Jawel, een heuse skipiste mét sleebanen voor banden en gigantische ballen waar je in kan kruipen, stoeltjesliften, sparren met lichtjes, een heuse stube en... een echte zwarte piste waarlangs je naar beneden kan glijden. Neen, in Dubai doen ze geen half werk, ook niet als het gaat om skiën in de woestijn :).

 

 

 

 

 

Wat de plaats van de vrouw betreft, zijn de Verenigde Arabische Emiraten duidelijk een andere wereld dan Saoedi. Wat je in Saoedi in beperkte mate ziet (leuke schoentjes onder de abbaya, fancy handtassen, hoofddoek vastgemaakt met een soort bandana-systeem) is echt niets vergeleken met hier. Denk aan wijde abbaya's die 'per ongeluk' openhangen en die af en toe met veel zwier 'goed getrokken' worden, zodat je even een glimp opvangt van de vaak zeer sexy en modieuze outfits eronder. Of die ene dame in het hotel: openhangende abbaya, maar vanaf kuithoogte tot op de grond was het kuise zwarte stofje vervangen door verleidelijk zwart kant... wat vervolgens zorgde op een mooie kijk op haar killer heels (signed Louboutin). En wat er precies onder sommige hoofddoeken schuilgaat, ik weet het niet, maar de mega kapsels die ze doen vermoeden kunnen onmogelijk allemaal uit haar bestaan... maar sexy is zo een manier van hoofddoek dragen eigenlijk wel.

Die nacht sliepen we prinsheerlijk onder de schaduw van de Burj Khalifa waarna we de volgende ochtend ons tripje verder zetten. We moesten de Palmeilanden nog zien (opgespoten eilanden in de vorm van een palmboom - zie linksboven op de kaart) en de Madinat Jumeirah souq (die we dan wel weer aan ons voorbij moesten laten gaan wegens slapende kindjes, ocharme ;-)). Dus reden we maar verder naar het oude stadsgedeelte en deden we nog wat sight seeing (vanuit de auto) in de Deira Souqs... een krioelen van auto's en mensen en waarlijk een andere wereld vergeleken met het modernisme van de andere kant. We waanden ons hier werkelijk een beetje in Klein India en op die laatste indruk reden we uiteindelijk terug naar de luchthaven. Om de komende dagen zwaar te gaan recupereren in het rustige Saoedi...

Ramadan

Net voor het einde van de jaarlijkse vastenperiode of Ramadan, zijn we dus teruggekeerd naar Saoedi. Matias moest immers weer beginnen werken en dan konden we nog even proeven (sorry, slechte woordkeuze :s) van de sfeer die er hangt tijdens deze periode van vasten. Want even voor alle duidelijkheid, met vasten bedoelt men ook vasten. Niks eten, geen sigaretten, geen seks en niet drinken zolang de zon op is. Ja, je hoort het goed: ook niks drinken. Dit jaar viel Ramadan nochtans middenin de heetste periode van het jaar met temperaturen rond de 48 graden in de schaduw op een doordeweekse dag. En toch, drinken, het kan niet (uit respect verstopte Matias zelfs zijn flesje water in zijn bureau tijdens het werk). Allemaal in naam van de religie, waw... eerlijk waar, respect.
Het gevolg is natuurlijk kortere werkdagen (niet voor Matias, jammer ;)), minder energie, enfin het leven staat even een klein beetje stil...
Maar langs de andere kant, wordt er door velen 's avonds ook uitgebreid gegeten (iftar). En wie had gedacht dat die vastenmaand goed is voor de lijn, vergist zich dus zwaar: de nachtelijke schranspartijen zorgen vaak voor het aankweken van extra kilootjes. Zo richten veel hotels in deze periode ook een tent in, waar je vanaf zonsondergang kan gaan eten. Geen stoffig bedoeïenententje, neen een heuse reuzegrote chique tent, met buffet, prachtige verlichting, feestelijk gedekte tafeltjes, ja zelfs wat muziek... Enfin, wij zijn in zo eentje gaan mee-eten en we hadden het gevoel op een fancy trouwfeest te zijn terecht gekomen. In het begin was het wel even onwennig als bijna enige westerling in de zaal, maar we voelden ons zeker welkom en lieten ons de uitstekende lekkernijen dus absoluut welgevallen :) (en we hadden in België al wat extra kilootjes aangekweekt, aiai...).
Dat was trouwens niet alles, want -nog niet helemaal bekomen van alle pracht en praal- merkte ik plots dat er een soort tombola bezig was (Matias, helemaal aan het opgaan in het volstouwen van zijn volgende bord, had niks door ;-)). Nummertjes en bijbehorende prijzen werden afgeroepen en ik zag maar net op tijd dat wij bij het binnenkomen ook lotjes hadden gekregen. Na een drietal prijzen, waren ze bij de hoofdprijs aangekomen: 2 nachtjes met ontbijt in het Intercontinental hotel in Taif. Het winnende lot werd voorgelezen in het Arabisch en bij wijze van oefening probeerde ik te ontcijferen om welke cijfers het ging... Tiens... Zou het?... Neen, ik vergis me... En dan volgde de cijferreeks in het Engels. Jawel, hoor, ons lotje was de winnaar!!! Hop, Matias  met Lucas naar voren en op de foto met prijs en iemand van het hotel. Haha, en wij die niet eens wisten dat tombola's wel kunnen in Saudi. Het was allemaal een beetje surrealistisch moet ik zeggen, maar hé, wij mogen wel gratis op hotel één van de komende weken :-)))).

Het bewijs :)