Kamelen en toerisme in Saoedi

Saoedi-Arabië als vakantiebestemming? Inderdaad, niet bepaald iets wat bij ons westerlingen meteen in ons hoofd opkomt...  Al was het maar omdat vrouwlief vaak geen zin heeft om een hele vakantie door te brengen onder een laagje zwarte stof. Maar verder is het gewoon ook praktisch onmogelijk om hier als toerist binnen te raken. Een echt toeristenvisum bestaat er niet en enkel georganiseerde groepsreizen worden sporadisch toegelaten. Als moslim liggen de kaarten natuurlijk anders, want zij kunnen een speciaal visum krijgen voor een bedevaart naar Mekka. Maar aangezien je daar als niet-moslim niet binnen raakt blijft het gewoon ongelooflijk uniek op deze plek te kunnen zijn. Wij zijn dan ook vastbesloten er het maximum uit te halen en trokken onlangs voor een weekendje naar Al-Hofuf, een natuurlijke oase en naar verluidt één van de mooiste plekjes aan de Oostkust (en misschien in heel Saoedi).

Als je vanuit Jubail besluit om naar Hofuf te vertrekken, moet je je vooreerst voorbereiden op een lange weg van een dikke drie uur door (een geasfalteerde weg in) de woestijn. Eerste voorziene tussenstop voor ons: de kamelenmarkt net buiten de stad die door de Lonely Planet werd aangeprezen als écht een bezoekje waard. Al bleek het al meteen geen sinecure deze te vinden toen we dan eindelijk in de buurt waren aangekomen: GPS had blijkbaar last van de warmte, bijna alle richtingaanwijzers waren uitsluitend in het Arabisch en het enige dat in het Engels werd aangeduid, was de sheep market. Nu moet je weten dat we onze oudste het laatste uur enkel rustig hadden kunnen houden in de auto met de belofte dat we weldra een hoop kamelen zouden zien. Stress alom dus toen we die beesten niet meteen vonden... en op hoop van zegen volgden we toch maar de pijlen richting sheep market, aangezien die wezen in de richting van waar de kamelenmarkt op ons plannetje stond aangeduid.
Eerst was er even teleurstelling: we konden enkel een hoop schapen vinden. Maar gelukkig, gelukkig geven we niet zo snel op en vonden we iets achterin toch wat openluchtstalletjes met kamelen. Nu ja, kamelen, technisch gezien gaat het hier in Saoedi om dromedarissen met maar één bult maar gezien het Engelse camel spreken we voor ons gemak over kamelen. Sorry aan de muggenzifters onder ons ;-). Nu lijkt het misschien niet zo bijzonder kamelen te zien in Saoedi, aangezien je die heel vaak in de woestijn ziet lopen naast de weg. Maar het was toch wel iets anders er eens zo dicht bij te zijn en al helemaal voor de kindjes natuurlijk.
Om het nog even over onze van een bult voorziene vriendjes te hebben. Blijkbaar is het zo dat kamelen hier het recht hebben vrij rond te lopen overdag. En dat mag je heel letterlijk nemen. Als je op de autoweg een kameel zou aanrijden, ben je als bestuurder altijd in fout. Enkel 's nachts is de kamelenhoeder (of hoe die mens officieel ook heet) verplicht zijn beesten van de weg te houden. Of er dan vaak ongelukken van die aard gebeuren? Geen idee, maar wij troffen alleszins een overleden exemplaar aan op de pechstrook van de autosnelweg. Gelukkig op een moment dat Lucas lag te slapen want dat arme mannetje willen we nu nog net niet confronteren met dode kamelen ook. Jammer, maar voor een foto hadden we hem net iets te laat zien liggen...

We naderen Hofuf: het landschap verandert stilaan van platte woestijn in bergachtiger gebied.

Kamelenvervoer, Saoedi-style mét kraan om de beesten erop te takelen...

Laatste wegwijzers in het Engels...

Schapen...

En kamelen (oef!)

Na ons bezoekje aan de kamelen-/schapenmarkt, zijn we dan eindelijk afgezakt naar de prachtige natuurlijke oase van Al-Hofuf. Of tenminste, dat was wat de Lonely Planet ons beloofd had. Of we daar dan ook effectief klaterende fonteinen en prachtige gemarmerde straten vonden -zoals onze naïeve westerse hersenen al snel durven fantaseren bij zulke woorden-, vertel ik graag in mijn volgende blog :-).