Wat zoekt iedereen toch in Bahrein?

Twintig minuutjes duurt het in principe om over de grens van Saoedi naar Bahrein te raken. Twintig minuutjes waarin je langs verschillende douaneposten moet rijden om de nodige formaliteiten te doorlopen om het ene land binnen en het andere buiten te mogen. Valt best mee en dat betekent dus dat wij in het beste geval van deur tot deur maar dik anderhalf uur moeten rijden om andere horizonten op te zoeken. Handig, en vergelijkbaar met wat voor veel Belgen een gemiddeld tripje naar zee is. Maar dat is dus in het beste geval. Want als je je moment van vertrek een klein beetje verkeerd uitkiest, kan de hele grensprocedure zo'n anderhalf tot zelfs drie uur duren. Wauw.

Wat moet er dan precies gebeuren? Alles begint met het betalen van tol om de King Fahad Causeway (lange brug die het vasteland van Saoedi verbindt met eiland Bahrein) te mogen gebruiken. Vervolgens kom je aan twee grensposten van het land dat je verlaat. Daar wordt je wagen in het systeem opgezocht en krijg je een klein papiertje mee. Dat moet je op de volgende grenspost samen met je paspoorten en visum laten zien en dan krijg je ook een stempel. Vervolgens wordt de inhoud van je wagen gecontroleerd (die flessen whisky kan je dus beter in Bahrein laten staan ;-)) en dan moet je nogmaals twee keer paspoorten en afgestempeld briefje laten zien aan de grenspost van het land waar je binnenkomt.

Gelukkig zijn de mannen aan de douane erg vriendelijk... als je dan ook nog eens een woordje Arabisch bovenhaalt (Matias spreekt intussen al een aardig mondje), is het ijs snel gebroken. En zo blijkt af en toe ook al eens dat België zelfs tot in Saoedi redelijk bekend is. Zo was er die ene man, die het had over Preud'homme: die is trainer bij de ploeg Al-Shabab en zij hebben onlangs kampioen gespeeld. Bovendien kende hij Anderlecht (de voetbalploeg uiteraard)... tja, mannen, als ze van het bier en de vrouwen moeten blijven is er gelukkig nog altijd voetbal :-).
Op zich word je overal ook vlot geholpen... maar toch... toch duurt het op woensdagavond vanaf 18u en op vrijdagnamiddag vanaf 14u30 soms echt allemaal verschrikkelijk lang. De reden? Gewoon: volk. Véél volk!

Wat iedereen daar toch zoekt in het weekend! Je kan het niet laten je die vraag te stellen. Voor ons is het eenvoudig: verandering van lucht. Ik kan amper buiten uit de compound in de week en vind het dan ook eens fijn het weekend elders door te brengen dan in ons huis, hoe goed we het daar op zich ook hebben. Verder is de abbaya daar niet verplicht, kan je in hotels en in sommige bars alcohol krijgen en is de hele sfeer er net dat tikje westerser dan in Saoedi. Ook bioscopen, zwemparadijzen en theater zijn daar plots niet verboden. Ook nachtclubs zijn er meer dan genoeg... ook al is de sfeer daar naar verluidt niet te vergelijken met wat je bij ons of zelfs in naburige landen zoals Dubai vindt.
Maar toch, het is helemaal niet zo dat enkel westerlingen elk weekend de grote oversteek wagen. En zo lijkt de lokroep van vrijheid en vertier ook op (sommige?) Saoedi's een onweerstaanbare drang uit te oefenen... En wie kan het ze verwijten? Saoedi is mooi en de manier waarop hier alles draait om familie en gezin, is iets waar we in het jachtige westen nog veel van kunnen leren. Maar het blijft een beige en soms eentonig land... dus zo af en toe je eens even laten gaan, da's toch plezant eh ;-)...