Een kleine winterslaap later...

Goed, het is met schaamrood op de wangen. Want ik weet het, het is beschamend hoe lang het al geleden is sinds mijn laatste post. Ik kan nu een hoop excuses beginnen neerschrijven en redenen waarom en ja, die zijn er wel degelijk. Maar laat ik het er gewoon op houden dat er gewoon heel wat gebeurd is de laatste maanden. Net iets te veel om tijd en energie te vinden om jullie dode momenten te komen opvullen met 'geschrijfsel' van mij. Mea culpa.

Gelukkig zijn we intussen nog januari en kan ik 'goede voornemens-gewijs' plechtig beloven mijn woestijnblogje nieuw leven in te blazen. Want echt, (woestijn)stof genoeg (haha I know) om over te schrijven. Intussen zijn er immers bezoekjes geweest aan -jawel- Koeweit en hoofdstad van Saoedi Ryiad. Verder gaat onze oudste naar school - met alle transportproblemen vandien -, zijn we nog eens -zonder manlief weliswaar :(- naar ons verre thuisland teruggeweest voor de Feestdagen en hebben we het plaatselijk ziekenhuis nog eens van dichtbij mogen bewonderen (geen nood, niks ergs, later meer hierover ;)).

Voorlopig wil ik het er echter bij laten jullie alvast warm te maken voor wat nog zal verschijnen hier... hou me in het oog, ik leef weer ;)... Oh ja, en aan mijn allergrootste en trouwste fan "grote pa" (de papa van mijn mama) via deze weg nog een bijzonder Gelukkig Nieuwjaar gewenst. Merci om me zo trouw te volgen, hopelijk beleef je ook dit jaar veel plezier aan mijn stukjes en waan je je af en toe zelf weer tussen de Arabieren en de kamelen! Ma'salama!